Het leven in Zuid-Afrika
Ondertussen ben ik het leven hier al redelijk gewend. Alles verloopt vlot en ik vind het aangenaam om tijd te spenderen met mijn gastfamilie. Ook met Irene klikt het zeer goed. Overlaatst vertelde Jeanette ons over vorige gaststudenten die nooit samen uitgingen, omdat ze te verschillend waren. Ze zei dat het een purpose is dat Irene en ik samen terecht zijn gekomen. Ze ziet dat we mekaar steunen en dat we goed met elkaar om kunnen. Ik ben blij dat het zo goed klikt met iedereen. Zo kan ik het beste uit deze ervaring halen.
Aan de schoolpoort.
Het leven hier verloopt rustig maar vlot. 'S avonds is er altijd tijd om onder het eten te praten. In een van die gesprekken zijn we al te weten gekomen dat religie een grote rol speelt in dit gezin. We besloten dus om op zondag mee te gaan naar church.
Dit was een unieke ervaring. Buiten het feit dat ik me af en toe een beetje ongemakkelijk voelde, omdat ik niet altijd juist wist wat te doen, heb ik er wel van genoten. Vooraleer de lezing begon, werd er muziek gespeeld met drummer, gitarist en de lyrics in het Afrikaans op groot scherm. Die dag was er geen koor aanwezig, maar het publiek nam die rol graag op zich. Een moment van samenhorigheid en die unity kon je duidelijk voelen. Naast mij kon ik mijn gastvader met volle teugen horen meezingen. De lezing werd gebracht door pastor White. Hij vertelde een persoonlijke belevenis over demonen en zijn zieke zoon. Allemaal mooie verhalen en eigenlijk helemaal niet zo saai als de vieringen die ik in België al heb bijgewoond.
In de namiddag gingen we er samen nog op uit naar the Waterfront met Benjamin, Jeanette en Ethan. Tijdens het weekend zijn er veel straatartiesten rond Waterfront te vinden en daar hebben we dan ook gezamenlijk van genoten.
Om uit te gaan kunnen we altijd Franklin om raad vragen. Tijdens deze ritjes vertelt hij ons over Kaapstad en het leven in Zuid-Afrika.
Onderweg zijn er niet alleen mooie uitzichten op Tafelberg en alle andere bergen rondom Kaapstad, maar is er ook veel leven op straat. Mensen lopen langs de weg met zakken sinaasappelen en bloemen. Vooral bij de stoplichten lopen de bedelaars met hun waar te koop. Sommigen verkopen niets maar bedelen met behulp van opschriftbordjes.
Zaterdag hadden we onze eerste surfles in Muizenberg. Na een korte opwarming met de coach en instructies voor de push-up konden we het water in. Ja, er zitten haaien, maar haaienspotters op de berg houden de wateren constant in het oog om eventueel gevaar op tijd te melden.
De plank op het water was een ander verhaal dan wanneer die mooi vast op het strand lag. Elke keer wanneer je recht komt, val je er ook snel weer af. De derde keer lukte het me om toch even te blijven staan en mee te gaan op de golf. Wat een geweldige kick gaf dat! Ik probeerde opnieuw; wanneer ik de push van de golf voelde rechtte ik me. Maar tevergeefs, opnieuw viel ik er van. Een vermoeiende les, maar wel zeer leuk. Het water was niet te koud en de view was prachtig. De Zon bevond zich deels achter de berg en creëerde een gouden gloed over de horizon van de berg. Adembenemend. Dit was een van die momenten waar ik wilde dat mijn ogen foto's konden nemen. De volgende keer zal ik wat langer op die plak proberen te blijven staan zodat ik daar toch nog meer van kan genieten.
Reacties